Σελίδες

Δευτέρα 16 Απριλίου 2018

ΤΑ ΒΛΑΒΕΡΑ ΒΙΒΛΙΑ


    Συζητώντας με μια γειτόνισσα, η οποία μόλις είχε επιστρέψει από την εκκλησία, την άκουσα να λέει: «Έκανα και σήμερα το χρέος μου προς το Θεό και δεν θα με στενοχωρούσε αν πέθαινα, ακόμα και τώρα! Είμαι βέβαιη ότι ο Κύριος θα με ανταμείψει και θα με στείλει στον παράδεισο!»
    «Δηλαδή», της αντιγύρισα, «εγώ που δεν πήγα στην εκκλησία, θα πάω στην κόλαση;»
    «Εσύ, βρε κολασμένε», μου απάντησε, γελώντας, «θα πας σίγουρα στην κόλαση».
    «Μα πώς θα γίνει αυτό;» άρχισα να τη βάζω με τρόπο στο τρυπάκι της αμφισβήτησης. «Αφού, αν με θάψουν, το σώμα μου θα λιώσει, κι αν με αποτεφρώσουν, θα γίνω στάχτη».
    «Μα δεν θα΄πάει το σώμα σου εκεί. Η ψυχή σου θα πάει».
    «Και θα βασανίζεται και θα υποφέρει, εκεί πέρα, έτσι δεν είναι, έτσι δεν λένε οι ρασοφόροι;»
    «Ακριβώς», μου αντιγύρισε με τη σιγουριά που διακρίνει όλους τους θρησκόληπτους.
    «Μα, να σε ρωτήσω κάτι», επέμεινα εγώ. «Η ψυχή είναι υλική ή άϋλη;»
    «Τι ρωτάς, βρε; Άϋλη είναι».
    «Ε, τότε πώς θα βασανίζεται; Τα άϋλα πράγματα έχουν αισθήσεις, έχουν όργανα, νιώθουν πόνο, πείνα, κ.λ.π.;»
    «Ε, τώρα κι εσύ», έδειξε να ενοχλείται. «Τι πραγματα είναι αυτά που ρωτάς; Αφού έτσι γράφουν τα ιερά μας βιβλία».
    Εκεί πλέον δεν άντεξα και έγινα λίγο επιθετικός: «Τα βλαβερά σας βιβλία, μάλλον θέλεις να πεις. Τα βιβλία που εγραψαν κάποιοι αγράμματοι, που αγνοούσαν φυσική, χημεία, βιολογία και έγραφαν  μεταφυσικές απιθανότητες και ιστορίες βγαλμένες μέσα από τη νοσηρή τους φαντασία!»
    «Κάνεις λάθος», επέμεινε εκείνη. «Τα ιερά βιβλία τα έγραψαν άνθρωποι φωτισμένοι από το άγιο πνεύμα».
    «Έτσι σας λένε οι παπάδες; Και πώς γίνεται αυτό  το ‘’άγιο’’ πνεύμα, που λες, να αγνοεί και να παραγνωρίζει βασικές αρχές των φυσικών φαινομένων και λειτουργιών, τη στιγμή που είναι το ίδιο (εννοώ ο θεός), που τις δημιούργησε;»
    «Δεν ξέρω τι λες εσύ», μου είπε κάπως νευριασμένη, «αλλά εγώ πιστεύω στη μεταθανάτια ζωή».
    «Ωραία, λοιπόν», της είπα τελειώνοντας, γιατί δεν είχε νόημα η συνέχιση της συζήτησης με έναν άνθρωπο που φορούσε παρωπίδες, «σου εύχομαι να ζήσεις ζωή χαρισάμενη στο μνήμα που θα σε φυτέψουν. Έτσι δεν λέει και το άσμα που τραγουδάτε την ανάσταση;»
   

Δεν υπάρχουν σχόλια: