Σελίδες

Κυριακή 11 Μαρτίου 2018

ΑΟΡΑΤΟΣ


 Διήγημα Ε.Φ. μεν, αλλά... διδακτικό!

   Ντύθηκε με τα καλύτερα ρούχα που διέθετε η γκαρνταρόμπα του, έβαλε και λίγη από την καλύτερη κολώνια του και, πηγαίνοντας προς την έξοδο του διαμερίσματός του, στάθηκε μπροστά στον ολόσωμο καθρέφτη του χολ, για να αυτοθαυμαστεί! Σε λίγο θα συναντούσε το ωραιότερο θηλυκό του πλανήτη, κι έπρεπε να είναι τέλειος.
    Το σοκ που υπέστη ήταν πολύ μεγάλο. Κάτι δεν πήγαινε καλά και λίγο έλειψε να πάθει εγκεφαλικό. Κούνησε το κεφάλι του, άπλωσε τα χέρια του μπροστά, αλλά το αποτέλεσμα παρέμεινε το ίδιο. Απέναντί του βρισκόταν ο καθρέφτης, το είδωλό του όμως δεν φαινόταν μέσα του! Η πόρτα και το τραπεζάκι πίσω του, αντικατοπτρίζονταν θαυμάσια μέσα στον καθρέφτη, ο ίδιος όμως παρέμενε άφαντος!
    Τσιμπήθηκε για να βεβαιωθεί ότι ήταν ξύπνιος κι ότι δεν έβλεπε κάποιον εφιάλτη και αναρωτήθηκε με τρόμο, τι ακριβώς είχε συμβεί; Τι ήταν αυτό που εμπόδιζε το κάτοπτρο να τον εμφανίσει; Τι στο διάολο συνέβαινε; Αυτό ήταν από τα ανεξήγητα! Πανικοβλήθηκε, σάστισε και δεν ήξερε πως να αντιδράσει.
    Σκέφτηκε ότι μάλλον θα έχανε το ραντεβού με τη θεά και τον έλουσε κρύος ιδρώτας. Θα έχανε την ευκαιρία να ζευγαρώσει με ένα υπέροχο πλάσμα, κι αυτό τον τρομοκράτησε περισσότερο και από το απίθανο φαινόμενο του καθρέφτη. Έμεινε κοκκαλωμένος στην ίδια θέση για πάνω από πέντε λεπτά, ελπίζοντας ότι το άφαντο είδωλό του θα εμφανιζόταν ξανά. Ματαιος κόπος. Η καλαίσθητη σιλουέτα του Ρέντιακ δεν θα παρουσιαζόταν ποτέ ξανά μπροστά σε καθρέφτη. Τέντωσε το χέρι του για να κοιτάξει την ώρα στο ρολόι του και πάγωσε ολόκληρος. Δεν  είχε χέρι. Κοίταξε κάτω και είδε με τρόμο ότι ούτε πόδια είχε. Ο πανικός παραχώρησε τη θέση του στο άγχος. Τελικά, συμπέρανε ότι το πρόβλημα δεν ήταν του καθρέφτη, αλλά του ίδιου του εαυτού του. Για κάποιο λόγο, είχε γίνει αόρατος!
    Ε, αυτό πια ξεπερνούσε τα όρια. Σιγά, σιγά, άρχισε να συνειδητοποιεί τι συμβαίνει. Ο λόγος που είχε συμβεί αυτό το απίθανο γεγονός, είχε την εξήγησή του. Δεν ήταν λίγες οι φορές στο παρελθόν, που είχε ευχηθεί να γίνει αόρατος, για να αποφύγει κάποιες ανεπιθύμητες συναντήσεις με ορισμένους αντιπαθείς γειτονές του, ή για να περάσει πρώτος σε κάποια ουρά, χωρίς να γίνει αντιληπτός, ή για να ακολουθήσει κάποια γκόμενα, δεν φανταζόταν όμως ποτέ του ότι αυτό μπορούσε να γίνει στην πραγματικότητα, παρόλο που χρησιμοποιούσε μια τεχνική, που είχε διαβάσει στο διαδίκτυο. Να όμως που είχε συμβεί και το ερώτημα τώρα ήταν αν θα διορθωνόταν, αν θα επανερχόταν στην πρότερη φυσιολογική του κατάσταση.
    Λες να μείνω για πάντα αόρατος; Αναρωτήθηκε. Στην ιστοσελίδα που διάβασα το σχετικό σχόλιο, δεν είδα πουθενά να γράφει για αντίδοτο ή για επανεμφάνιση.
    Πήγε στην κουζίνα, άνοιξε το ψυγείο και πήρε να πιει έναν χυμό. Κάθισε σε μια καρέκλα και, παραδόξως, το αρχικό ξάφνιασμά του και η υστερία που του είχε προκαλέσει η διαπίστωση ότι ήταν αόρατος, τον εγκατέλειψαν. Είδε το θέμα ρεαλιστικά και σκέφτηκε ότι, ακόμα και στην περίπτωση που δεν θα επανερχόταν σε ορατότητα, θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τη  νέα αυτή ιδιότητά του προς όφελός του. Ένας καινούριος και ίσως συναρπαστικός κόσμος ανοιγόταν ξαφνικά και ανέλπιστα μπροστά του! Και τι δεν θα έκανε, τώρα που δεν θα τον έβλεπε κανείς. Ό, τι είχε στερηθεί στη ζωή του, ό, τι δεν είχε καταφέρει να το απολαύσει, λόγω οικονομικών δυσκολιών και άλλων εμποδίων, είχε έρθει η ώρα να το γευθεί και να το αποκτήσει. Βάζοντας στην άκρη κάθε ηθικό δισταγμό, ένιωσε έτοιμος να κάνει αμέσως πράξη τις σκέψεις του!
    Θα ξεκινούσε από το μαγαζί που βρισκόταν απέναντι, το ενεχυροδανειστήριο του πιο αντιπαθητικού ανθρώπου της περιοχής. Βγήκε από το σπίτι, κοίταξε ολόγυρα και, μη βλέποντας κόσμο στο κατάστημα του Ευδίκου, του ανθρώπου που έπινε το αίμα των απελπισμένων συνανθρώπων του, προχώρησε προς τα εκεί και περίμενε υπομονετικά. Θα έμπαινε μέσα, μόνον αν έμπαινε και κάποιος άλλος, αφού η πόρτα ασφαλείας άνοιγε μόνον από μέσα, και κατόπιν εντολής του καταστηματάρχη.
    Δεν περίμενε πολύ. Δυο λεπτά αργότερα, μια ηλικιωμένη γυναίκα χτύπησε το κουδούνι, μίλησε με τον Ευδίκο και, αμέσως μετά άνοιξε η πόρτα και μπήκε μέσα. Ο Ρέντιακ την ακολούθησε και μπήκε κι αυτός, λίγο πριν προλάβει να κλείσει η πόρτα. Περίμενε να δει τι θα έκανε ο Ευδίκος και, μόλις αυτός πήρε τη γυναίκα παράμερα, για να του δείξει τα χρυσαφικά που ήθελε να εκτιμήσει, πέρασε πίσω από τον πάγκο, άνοιξε αθόρυβα το συρτάρι του ταμείου και γέμισε τις τσέπες του με χαρτονομίσματα. Το ξανάκλεισε, τραβήχτηκε στην άκρη, κοντά στην πόρτα και, όταν μετά από λίγο εκείνη ξανάνοιξε για να περάσει ένας καινούριος πελάτης, βγήκε έξω.
    Τρίβοντας τα αόρατα χέρια του από χαρά, ένιωσε μιαν απίστευτη ευφορία. Τελικά, η ιδιότητα του αόρατου, θα τον έκανε τον πιο τυχερό, τον πιο ευτυχισμένο άνθρωπο στον κόσμο. Η αμέσως επόμενη ενέργειά του ήταν να πάει στον κινηματογράφο. Στο ΣΙΝΕΑΝΤΖΕΛΙ παιζόταν η αγαπημένη του ταινία και δεν ήθελε να τη χάσει. Η είσοδός του εκεί αυτή τη φορά ήταν πανεύκολη. Μπήκε μέσα στη σκοτεινή αίθουσα και κάθισε σε μια θέση στα πίσω-πίσω καθίσματα. Όταν τα μάτια του συνήθισαν στο σκοτάδι, είδε ότι οι θεατές ήταν σχετικά λίγοι. Κάθισε αναπαυτικά, απόλαυσε την προβολή της ταινίας και, όταν τελείωσε βγήκε γρήγορα και πρώτος-πρώτος από την αίθουσα.
    Επόμενη ενέργειά του θα ήταν η κατάθεση των χρημάτων που είχε κλέψει. Εκεί κοντά βρισκόταν και η τράπεζά του και, αν και ήταν πια βράδυ, δεν θα είχε πρόβλημα, αφού θα τα κατέθετε μέσω του ΑΤΜ. Έφτασε στο φανάρι απέναντι από τη γωνία της τράπεζας και περίμενε να ανάψει πράσινο για να περάσει τη λεωφόρο. Εκείνη την ώρα η κίνηση ήταν πολύ περιορισμένη, αλλά δεν διακινδύνευε να διασχίσει κάθετα το δρόμο με κόκκινο. Όταν άναψε πράσινο, κατέβηκε από το πεζοδρόμιο, κρατώντας ανάμεσα στα χέρια του τα χρήματα, και άρχισε να περπατάει, πετώντας σχεδόν από τη χαρά του, που θα κατέθετε ένα τόσο μεγάλο ποσόν στο λογαριασμό του. Τα είχε μετρήσει, κατά τη διάρκεια του διαλείμματος της προβολής. Σαράντα οκτώ χιλιάδες ευρώ, δεν ήταν καθόλου ευκαταφρόνητο ποσόν.
    Τον χαρακτηριστικό γδούπο από αυτοκίνητο που χτυπάει άνθρωπο, τον άκουσε ο μοναδικός διαβάτης που περπατούσε στο διπλανό πεζοδρόμιο. Εκείνος τότε  γύρισε και αντίκρισε, με μεγάλη του έκπληξη, δεκάδες χαρτονομίσματα να σκορπίζονται μπροστά από το παρμπρίζ του ημιφορτηγού, ο ασυνείδητος οδηγός του οποίου, μόλις είχε παραβιάσει τον ερυθρό σηματοδότη!


Δεν υπάρχουν σχόλια: