ΤΟ ΟΙΚΟΠΕΔΟ

''Λοιπόν, φίλε μου, το οικόπεδό σου είναι πολύ ωραίο!'
''Ε, καλό είναι".
"Όχι απλά καλό. Υπέροχο είναι. Ευήλιο, ευάερο, προνομιούχο, το φιλέτο της ευρύτερης περιοχής, θα έλεγα!"
"Ίσως".
"Σε βρίσκω να αμφιβάλλεις, αλλά ρίξε μια ματιά στα άλλα οικόπεδα γύρω σου. Δεν έχουν την παραμικρή σχέση με το δικό σου. Αλήθεια, πώς το απόκτησες;"
"Το κληρονόμησα από τους προγόνους μου".
"Είσαι πολύ τυχερός, αλλά δεν βλέπω να έχεις εκτιμήσει αυτό το δώρο".
"Γιατί το λες αυτό;"
"Ε, μα επειδή το έχεις παρατημένο, απεριποίητο. Βλέπω σκουπίδια πεταμένα παντού, μεγάλη ακαταστασία και αφροντισιά, και να είναι γεμάτο τσιμέντο και ακαλαισθησία".
"Να, ξέρεις, δεν προλαβαίνω, δεν..."
"Αυτά που λες, είναι δικαιολογίες. Αν δεν το αξιοποιήσεις κατάλληλα, οι επιτήδειοι που σε περιτριγυρίζουν, θα σου το ΄΄φάνε΄΄ για μια μπουκιά ψωμί, δεν το καταλαβαίνεις; Και μετά θα κλαις και θα λες ότι φταίνε οι άλλοι".