Σελίδες

Δευτέρα 14 Οκτωβρίου 2013

Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΚΑΙ Ο ΑΣΘΕΝΗΣ

Ένα μικρό διήγημα από τη συλλογή μεταφυσικής παράνοιας ΚΑΙ ΕΓΕΝΕΤΟ ΦΩΣ


    Ο γιατρός πάτησε το κουμπί της συσκευής ενδοσυνεννόησης και είπε στη γραμματέα του: «Μαριάννα, στείλε μέσα, σε παρακαλώ, τον επόμενο ασθενή».
    Δευτερόλεπτα αργότερα, ακούστηκε ένα διακριτικό χτύπημα στην πόρτα και από το άνοιγμά της εμφανίστηκε ένας αδύνατος, καλοντυμένος άντρας, γύρω στα πενήντα.
    «Ελάτε, καθίστε», τον ενθάρρυνε ο γιατρός.
    Ο άντρας πλησίασε κοντά, έκανε το σταυρό του και κάθισε απέναντι από τον γιατρό. Εκείνος τον κοίταξε παραξενεμένος και τον ρώτησε: «Γιατί κάνετε το σταυρό σας; Εδώ δεν είναι εκκλησία».
    Ο άλλος χαμογέλασε χαζά και είπε: «Τον κάνω για να με βοηθήσει ο Θεός να γίνω καλά».
    «Μα, τότε γιατί ήρθατε εδώ και δεν πηγαίνατε στην εκκλησία;»
    «Εντάξει τώρα, γιατρέ. Καλό είναι να επικαλούμαστε και τη βοήθεια του Κυρίου μας».
    «Καλά, καλά. Για πείτε μου τώρα, πιο είναι το πρόβλημά σας;»
    «Να, τώρα τελευταία, νιώθω μεγάλη αδυναμία και ορισμένες φορές ζαλίζομαι».
    «Μάλιστα», είπε ο γιατρός, κάνοντας μια γκριμάτσα. «Για σηκώστε λίγο το πουκάμισό σας να σας εξετάσω».
    Τον ακροάστηκε, του πήρε την πίεση, του έκανε και κάποιες άλλες εξετάσεις και στο τέλος τον ρώτησε: «Σιτίζεστε κανονικά;»
    «Ε…, να…, ξέρετε, λόγω της Σαρακοστής, νηστεύω και τρώω λιτά».
    «Καλά το κατάλαβα. Αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημά σας, αγαπητέ. Η διατροφή. Δεν έχετε απολύτως τίποτα. Εκείνο που σας λείπει είναι η σωστή διατροφή. Μπορείτε να τρώτε νηστίσιμα φαγητά, αλλά τουλάχιστον να είναι ικανοποιητικά σε ποσότητα».
    Ο ασθενής σταυροκοπήθηκε για μια ακόμα φορά και μουρμούρισε: «Δόξα τω Θεώ! Ευτυχώς που με φώτισε να σας επισκεφτώ. Τι σας οφείλω, γιατρέ;»
    «Θα πληρώσετε έξω στη γραμματέα μου, αλλά μη βιάζεστε να φύγετε».
    «Για ποιο λόγο, γιατρέ μου; Συμβαίνει κάτι; Έχω μήπως κάποιο πρόβλημα;»
    «Σίγουρα έχετε πρόβλημα. Οργανικά βέβαια είσαστε πολύ καλά, πάσχετε όμως από κάποιου άλλου είδους ασθένεια και θα ήθελα να σας ενημερώσω γι’ αυτήν, μήπως και καταφέρετε να θεραπευτείτε».
    Ο ασθενής σταυροκοπήθηκε για μια ακόμα φορά και ψέλλισε τρομοκρατημένος: «Με φοβίσατε πολύ με αυτό που μου είπατε. Πείτε μου την αλήθεια γιατρέ μου και συμβουλέψτε με τι ακριβώς πρέπει να κάνω για να θεραπευτώ».
    «Αν και η αρρώστια σας είναι αρκετά σοβαρή», προσπάθησε να τον καθησυχάσει ο γιατρός, «εντούτοις με την κατάλληλη θεραπεία μπορείτε να γίνετε περδίκι. Αποκλειστικά, από σας και μόνο εξαρτάται».
    «Θα κάνω ό, τι μου πείτε», τον διαβεβαίωσε ο άλλος, κάνοντας πάλι το σταυρό του.
    «Θα σας γράψω μια συνταγή, την οποίαν όμως πρέπει να εκτελέσετε κατά γράμμα, αν θέλετε να γίνετε γρήγορα καλά».
    Έπιασε ένα στυλό και, αρχίζοντας να γράφει σε ένα λευκό χαρτί τη συνταγή, την έλεγε και φωναχτά: «Λοιπόν, έχουμε και λέμε. Ξεκινάτε με μια ισχυρή δόση ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗΣ. Στη συνέχεια, και για ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, λαμβάνετε καθημερινά απεριόριστες ποσότητες ΓΝΩΣΗΣ. Στο τέλος, αρκεί απλώς και μόνον  να ενεργοποιήσετε τη ΛΟΓΙΚΗ και να δείτε που όλα θα πάνε καλά. Αν τα κάνετε όλα αυτά, τότε να είσαστε βέβαιος ότι δεν θα αργήσετε να επανέλθετε στον πραγματικό κόσμο».
    Ο ‘’ασθενής’’ τον κοίταξε με γουρλωμένα μάτια, πήρε το χαρτί που του έδωσε ο γιατρός και αποχώρησε σκυφτός από το ιατρείο, αποφεύγοντας αυτή τη φορά να σταυροκοπηθεί.

Δεν υπάρχουν σχόλια: