Creedence Clearwater Revival - Pagan Baby

Η ΕΓΚΥΜΟΝΟΥΣΑ ΚΑΙ Ο ΚΡΙΝΟΣ

      Διήγημα από τη συλλογή ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ ΠΑΡΑΝΟΙΑ

              Η ΕΓΚΥΜΟΝΟΥΣΑ ΚΑΙ Ο ΚΡΙΝΟΣ

    Τα ευχάριστα νέα τα πληροφορήθηκε τη στιγμή που επέστρεφε στο γραφείο του από τη σύσκεψη των στελεχών της εταιρίας. «Ελάτε γρήγορα», του φώναξε η γραμματέας του, μόλις τον είδε να καταφτάνει. «Η γυναίκα σας, σας ζητά  επειγόντως στο τηλέφωνο».

    Ο Περίανδρος έτρεξε ανήσυχος μέσα και σήκωσε το ακουστικό. Γνώριζε ότι, εκείνη την ημέρα, η αξιαγάπητη συμβία του είχε πάει στο γιατρό, θα ηρεμούσε όμως μόνον όταν άκουγε από το στόμα της τα αποτελέσματα της εξέτασης. «Έλα, Ασπασία μου», της είπε με τρεμάμενη φωνή. «Τι έγινε;»

    «Βγήκε θετικό», την άκουσε να φωνάζει με ενθουσιασμό από την άλλη άκρη της γραμμής. «Αγάπη μου είμαι έγκυος. Επιτέλους τα καταφέραμε».

    Στο άκουσμα αυτής της χαρμόσυνης είδησης, ένα κύμα χαράς ήρθε και τον πλημμύρισε.  Οι προσπάθειές τους για τεκνοποίηση είχαν ευοδωθεί. Τρία ολόκληρα χρόνια περίμεναν αυτήν την εξέλιξη. Έκαναν έρωτα σχεδόν καθημερινά και, καθώς δεν έβλεπαν  αποτέλεσμα είχαν επισκεφτεί και κάποιους γιατρούς, για να δουν αν κάποιος από τους δυο είχε πρόβλημα, όλοι τους όμως τους είχαν διαβεβαιώσει ότι και οι δύο ήταν απόλυτα υγιείς και δεν χρειαζόταν να υποβληθούν σε κάποια θεραπεία για να τεκνοποιήσουν. «Είναι θέμα χρόνου», τους είχαν πει.

    «Μπράβο, κορίτσι μου. Συγχαρητήρια. Εύχομαι να πάνε όλα καλά. Θα τα πούμε αργότερα στο σπίτι».

    Μετά από αυτό, πού να έβρισκε την όρεξη να εργαστεί. Παράτησε στην άκρη τα χαρτιά του και φώναξε τη γραμματέα του. «Μαρίνα, πετάξου σε παρακαλώ μέχρι απέναντι στο ζαχαροπλαστείο και πάρε μερικά γλυκά να κεράσω τους συναδέλφους. Ενημέρωσέ τους ότι κερνάω επειδή η γυναίκα μου έμεινε έγκυος».

    «Ω, συγχαρητήρια! Τι ευχάριστο γεγονός. Άντε με το καλό». Πήρε το χαρτονόμισμα που της έδωσε ο προϊστάμενός της και έφυγε φωνάζοντας στους υπόλοιπους υπαλλήλους: «Τα μάθετε; Ο κύριος Περίανδρος θα γίνει πατέρας. Ετοιμαστείτε για κέρασμα».

    Το πόσο μεγάλος ενθουσιασμός επακολούθησε, δεν περιγράφεται. Ύστερα από ένα παρατεταμένο, ηχηρό χειροκρότημα και επιφωνήματα χαράς, οι οκτώ υπάλληλοι του τμήματός του σηκώθηκαν από τα γραφεία τους και έτρεξαν να συγχαρούν τον μέλλοντα γονιό. Καθώς όλοι τους, μέχρι τον τελευταίο, γνώριζαν την μεγάλη επιθυμία του προϊσταμένου τους να τεκνοποιήσει, χάρηκαν ιδιαίτερα που ο συγκροτημένος εκείνος άνθρωπος το είχε επιτέλους καταφέρει.

    Το νέο μεταδόθηκε αστραπιαία και στα άλλα τμήματα της εταιρίας και υπάλληλοι από όλους τους ορόφους κατέφταναν για να τον συγχαρούν.  Μεταξύ αυτών ήταν και ο προϊστάμενος του λογιστηρίου και προσωπικός του φίλος, ο Σαράντης.

    «Δεν το πιστεύω», του είπε μόλις μπήκε στο γραφείο του. «Τα κατάφερες, βρε μπαγάσα. Μεταβίβασε στην Ασπασία τις ευχές μου για ανώδυνη εγκυμοσύνη και καλή λευτεριά».

    «Σ’ ευχαριστώ, Σαράντη μου, να είσαι καλά. Πες το και στη γυναίκα σου. Θα χαρεί πολύ όταν το μάθει».

    «Το έμαθε ήδη. Η πρώτη κίνηση που έκανα, μόλις το πληροφορήθηκα, ήταν να την πάρω τηλέφωνο και να της το πω. Ασφαλώς και χάρηκε και μου είπε ότι θα πάρει σε λίγο την Ασπασία να την συγχαρεί».

    «Ωραία. Να σου ευχηθώ λοιπόν κι εγώ, μιας κι εσύ δεν είχες τέτοιο πρόβλημα και έχεις ήδη δυο αγγελούδια, να σου ζήσουν και να τα δεις να μεγαλώνουν ευτυχισμένα».

    «Ευχαριστώ, Περίανδρε, να είσαι καλά. Πες μου όμως κάτι. Γνωρίζω ότι αυτό το θέμα σας βασάνιζε χρόνια τώρα, πώς έγινε και τα καταφέρατε τελικά;»

    «Τι να σου; Δεν κάναμε κάτι διαφορετικό από τις άλλες φορές. Τη διαδικασία τεκνοποίησης τη γνωρίζουν όλοι, κι αυτή ακριβώς τη διαδικασία ακολουθήσαμε κι εμείς».

    «Έλα τώρα, δεν μπορεί. κάτι πρέπει να μεσολάβησε για να πετύχετε αυτό το θαύμα».

    «Ειλικρινά σου λέω, όλα έγιναν με το γνωστό φυσιολογικό τρόπο», τον διαβεβαίωσε ο Περίανδρος, αμέσως μετά όμως άλλαξε έκφραση. «Η αλήθεια είναι, τώρα που το θυμάμαι, ότι έβαλε το χεράκι του και ο κρίνος»

    Ο άλλος τον κοίταξε με κατάπληξη. «Τι ακριβώς εννοείς; Πλάκα μου κάνεις τώρα;»

    Ο Περίανδρος μισόκλεισε τα μάτια του, ενώ ένα σαρδόνιο χαμόγελο σχηματίστηκε πάνω στα χείλη του. «Μιλάω σοβαρά. Κάποια φορά το τελευταίο διάστημα, τη στιγμή που έκανα έρωτα με τη γυναίκα μου, δεν ξέρω πως μου ήρθε και της είπα: ‘’Βρε κορίτσι μου, εδώ η Παναγία, αν και παρθένα, έμεινε έγκυος απλά και μόνο μυρίζοντας έναν κρίνο, κι εσύ που έχεις δεχτεί τόσα και τόσα σπερματοζωάρια στον κόλπο σου, δεν μπορείς να το καταφέρεις;» 

ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ ΠΑΡΑΝΟΙΑ

       

   ΠΡΟΛΟΓΟΣ

    Μετά από δυο χιλιάδες χρόνια θρησκευτικής παράνοιας, μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων νιώθει την ανάγκη να εκφραστεί διαφορετικά και να δηλώσει την αντίθετη άποψή του στις δοξασίες της θρησκείας, και συγκεκριμένα της χριστιανικής θρησκείας, καθώς αυτή είναι που μας ενδιαφέρει άμεσα. Το τελευταίο διάστημα, κυρίως λόγω της μεγάλης εξάπλωσης του διαδικτύου και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, ακούγονται πιο δυνατά οι φωνές διαμαρτυρίας των αμφισβητούντων τη χριστιανική παράδοση και γράφονται πύρινα άρθρα από πολλούς ορθολογιστές, για την συνεχιζόμενη εξαπάτηση του ποιμνίου από τους ρασοφόρους. Ταυτόχρονα, δημοσιεύονται πλήθος επιστημονικών ανακαλύψεων και θεωριών, που διαψεύδουν τους παράλογους ισχυρισμούς των συγγραφέων κάποιων δήθεν θεόπνευστων βιβλίων, και αντικρούουν με επιχειρήματα τις εικασίες τους. Επίσης, έχουν δημιουργηθεί σύλλογοι, κινήματα, φορείς, ιστοσελίδες, κι ένα σωρό ακόμα ομάδες ‘’αντιφρονούντων’’, που σαν σκοπό έχουν την προσπάθεια απεξάρτησης όσων συνεχίζουν να βρίσκονται κάτω από την επήρεια των πνευματικών ΄΄ουσιών’’ της θρησκείας.

    Παρόλα αυτά, ο αγώνας είναι σκληρός και, μέχρις στιγμής, άνισος. Οι κατέχοντες την κοσμική εξουσία, ισχυρίζονται ότι βρίσκονται σε αυτήν την θέση, με την εντολή και τις ευλογίες του Πανάγαθου, και ανθίστανται σθεναρά, για να μην χάσουν τα κεκτημένα τους.  Πολεμούν λυσσαλέα κάθε άτομο που τάσσεται εναντίον τους και προσπαθούν με κάθε τρόπο να διαφυλάξουν τα προνόμιά τους. Έχοντας για σύμμαχό τους το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα και τους αφελείς οπαδούς τους, λασπολογούν εναντίον των ‘’εχθρών’’ τους, ελπίζοντας στην οριστική επικράτησή τους, αγνοώντας ή αδιαφορώντας για το ότι η αντίστροφη μέτρηση έχει ήδη αρχίσει. Στον αγώνα αυτόν, σκέφτηκα να συμβάλω κι εγώ, δημιουργώντας ένα νέο λογοτεχνικό είδος, την ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ ΠΑΡΑΝΟΙΑ, με το οποίο θα επιχειρήσω να κριτικάρω και να σατιρίσω τη θρησκεία και τους εκπροσώπους της και να σπείρω το σπόρο της αμφιβολίας σε κάθε σκεπτόμενο μυαλό. Ελπίζω, στην προσπάθεια αυτή,  να συμμετάσχουν και άλλοι φίλοι, που έχουν τις ίδιες ανησυχίες και διαπνέονται από τις ίδιες ιδέες.

ΣΥΝΤΑΓΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ

ΜΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ: ΤΟ ΤΑΜΑ

Διήγημα από τη συλλογή ''ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ  ΠΑΡΑΝΟΙΑ''

    «Το έμαθες ότι έκλεισαν πέντε νοσοκομεία;»

    Ο Μανωλιός τον κοίταξε λοξά και συνέχισε να μασουλάει το ευμεγέθες σάντουίτς του. «Ε, και λοιπόν;»

    Αυτή τη φορά ήταν η σειρά του Νεοπτόλεμου να τον κοιτάξει λοξά. «Με δουλεύεις, ρε φίλε; Δεν αντιλαμβάνεσαι πόσα προβλήματα δημιουργεί αυτή η κίνηση;»

    «Προβλήματα στους γιατρούς, εννοείς;»

    «Στους ασθενείς, ρε φίλε. Το χαζό παριστάνεις;»

    «Α, εγώ νόμιζα ότι αναφέρεσαι στα γιατρουδάκια που θα χάσουν το φακελάκι».

    «Τα γιατρουδάκια, όπως τα αποκαλείς, σε πληροφορώ ότι σπουδάζουν για δεκαετίες ολόκληρες, δεν σταματούν ποτέ να διαβάζουν και σε πολλές περιπτώσεις σώζουν ζωές. Το ότι παίρνουν μισθούς πείνας, δεν το σχολιάζω, γι’ αυτό ίσως και δεν λένε όχι στα ‘’δωράκια’’ που τους δίνονται, το να βρεθούν όμως στο δρόμο και αυτοί και το νοσηλευτικό προσωπικό και, κυρίως, οι ασθενείς, το θεωρώ άκρως απάνθρωπο και λίαν ανησυχητικό».

    «Έλα μωρέ τώρα, μη γίνεσαι υπερβολικός», χασκογέλασε ο Μανωλιός. «Το προσωπικό θα βολευτεί κάπου αλλού. Όσο για τους αρρώστους, υπάρχουν και τα τάματα».

    «Ορίστε; Τι ακριβώς εννοείς; Κάνοντας τάματα, θα γίνουν καλά;»

    «Ε, βέβαια. Εδώ τόσοι και τόσοι βρήκαν την υγειά τους απευθυνόμενοι στην Παναγία και στους αγίους».

    «Ξέρεις πολλούς;»

    «Ουυ, δεκάδες. Καλά, δεν έχεις ενημερωθεί; Τόσα και τόσα θαύματα γίνονται καθημερινά, από τις θαυματουργές εικόνες των μοναστηριών και των εκκλησιών».

    «Σοβαρά μιλάς; Πού το είδες γραμμένο;»

    «Μου το είπε ο πάτερ-Ιγνάτιος. Μην κοιτάς που δεν δημοσιεύονται. Οι άθεοι πολεμούν με κάθε τρόπο τη θρησκεία, γι’ αυτό και φροντίζουν να μην τα μαθαίνει αυτά ο κόσμος».

    «Έλα τώρα. Δηλαδή εσύ, όποια σαχλαμάρα την ακούσεις, την πιστεύεις;»

    «Ο πάτερ-Ιγνάτιος είναι σοβαρός και αξιοπρεπής ιερέας. Δεν θα έλεγε ποτέ ψέματα.  Εξάλλου, έχω και προσωπική εμπειρία κάποιου γνωστού μου που έγινε καλά από καρκίνο».

    «Αυτό τι σημαίνει; Πολλοί ασθενείς με καρκίνο έχουν γίνει καλά. Υπάρχουν δεκάδες μορφές της νόσου και κάποιες από αυτές, με την κατάλληλη θεραπεία, είναι ιάσιμες».

    «Άμα σου λέω εγώ, να με πιστεύεις. Ο άνθρωπος έτρεχε μήνες στα νοσοκομεία και στους γιατρούς, έκανε θεραπείες, αλλά τίποτα. Ώσπου απελπίστηκε και πήγε στην Τήνο. Εκεί σύρθηκε στα γόνατα από το λιμάνι μέχρι την εκκλησία, έκανε την προσευχή του και το τάμα του και, έναν μόλις μήνα αργότερα έγινε καλά».

    «Πού τον είχε τον καρκίνο;»

    «Τι σημασία έχει; Όπου και να τον είχε, η Παναγία, μεγάλη η Χάρη της, τον θεράπευσε».

    «Αν πιστεύεις ότι τον θεράπευσε η πίστη του, δεν θα σου χαλάσω το χατίρι, αναρωτιέσαι όμως πόσοι άνθρωποι, αν και έκαναν τάματα και προσευχές, δεν έγιναν ποτέ καλά, ή πέθαναν;»

    «Ίσως δεν ήταν αρκετά πιστοί».

    «Τη δικαιολογία την έχεις πάντοτε πρόχειρη. Μπορείς πάντως να συνειδητοποιήσεις ότι, το κλείσιμο των νοσοκομείων, συνεπάγεται απίστευτη ταλαιπωρία, ακόμα και θάνατο, πολλών άτυχων ασθενών;»

    «Ας προσευχηθούν στον Κύριο», επέμεινε ο Μανωλιός, «κι αν είναι πραγματικά πιστοί, να είναι βέβαιοι ότι οι προσευχές τους θα  εισακουσθούν και θα γίνουν καλά».

    Ο Νεοπτόλεμος παρέδωσε τα όπλα. Κατάλαβε ότι ήταν πολύ δύσκολο να αλλάξει τα μυαλά του φίλου του. Ο άνθρωπος εθελοτυφλούσε, πετούσε στα σύννεφα, αλλά δεν είχε τη νοητική ικανότητα να δεχτεί την πραγματικότητα. Έτσι, ο Νεοπτόλεμος σηκώθηκε από τη θέση του, κοίταξε με οίκτο τον άλλον, που συνέχιζε να μασουλάει και του είπε: «Μάλλον έχεις δίκιο, αγόρι μου. Με έπεισες ότι, η πίστη στο Θεό, θεραπεύει πάσα νόσο και πάσα… μαλακία».

ΑΓΙΟΙ=ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΕΣ

                        ΑΓΙΟΙ=ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΕΣ

    Κλείνουν, λέει, δεκατρία νοσοκομεία, ανά την επικράτεια. Ε, και λοιπόν; Πού ακριβώς είναι το πρόβλημα; Εδώ υπάρχουν εκατοντάδες  ασθενείς, οι οποίοι λένε ότι, μετά τις αποτυχημένες απόπειρες των γιατρών να τους κάνουν καλά, κατέφυγαν στα μοναστήρια, όπου εκεί, ώ του θαύματος, θεραπεύτηκαν εντελώς. Μιλάμε για μαρτυρίες αξιόπιστων ανθρώπων, οι οποίοι δεν έχουν λόγους να πουν ψέματα. Όταν λοιπόν αρρωσταίνουμε, αντί να τρέχουμε στα νοσοκομεία, αφού έτσι κι αλλιώς άχρηστα είναι, θα πηγαίνουμε στις εκκλησίες και στα μοναστήρια και θα προσευχόμαστε στο Θεό, στην Παναγία και σε κάποιους αγίους εξειδικευμένους στη συγκεκριμένη νόσο από την οποίαν πάσχουμε, και θα γινόμαστε αμέσως καλά. Σημειωτέον ότι η μέθοδος αυτή είναι και πιο οικονομική. Θα μας στοιχίζει πολύ λιγότερο. Γιατί λοιπόν θορυβηθήκατε όταν μάθατε ότι σταματούν να λειτουργούν κάποια νοσοκομεία; Τα… νοσηλευτικά ιδρύματα, που λέγονται μοναστήρια, είναι στην απόλυτη διάθεσή σας και οι σεβαστοί πατέρες πρόθυμοι να σας εξυπηρετήσουν, με το αζημίωτο βέβαια πάντοτε.

    Φυσικά υπάρχουν και κάποιοι κακοθελητές που αμφισβητούν την αποτελεσματικότητα αυτής της θεραπευτικής μεθόδου, να δούμε όμως πώς θα συμπεριφερθούν αυτοί, όταν θα έχουν την ατυχία να νοσήσουν και οι ίδιοι. Θα πάνε βέβαια πρώτα στο γιατρό, αλλά μόλις δουν ότι δεν βλέπουν αποτελέσματα, είμαι βέβαιος ότι θα τρέξουν αμέσως να κάνουν προσευχές και τάματα. Τώρα όμως ίσως μου πουν μερικοί: «Μα και ο μακαρίτης ο Χριστόδουλος, ο οποίος μάλιστα είχε και τα μέσα στο μεταφυσικό αυτό σύστημα, πώς και δεν έγινε καλά, αλλά αποδήμησε εις Κύριον;»

    Μην περιμένετε να πάρετε απάντηση από μένα. Αυτά είναι εσωτερικά ζητήματα της θρησκείας. Εξάλλου, όπως λένε και οι ρασοφόροι, ‘’οι βουλές του Κυρίου είναι άγνωστες’’. Πιθανόν να τον ήθελε κοντά Του. Δεν πειράζει όμως. Εσείς κάνετε το ταματάκι σας στον άγιο, κι εκείνος θα φροντίσει να μεσολαβήσει στον Ύψιστο, ώστε να εισακουστεί το αίτημά σας και να γίνετε καλά. Τι να τρέχετε τώρα στα νοσοκομεία και στους γιατρούς; Χαμένος κόπος, χαμένος χρόνος και περιττά έξοδα είναι! 

ΕΛΑΤΕ ΜΕ ΤΟΝ ΚΗΔΕΜΟΝΑ ΣΑΣ

   Εξήντα έξι χρόνια ζωής νομίζω πως είναι αρκετά για να κρίνεις τους ανθρώπους με τους οποίους έχεις συμβιώσει. Η κριτική αυτή, χωρίς την παραμικρή αμφιβολία, είναι εντελώς υποκειμενική, δεν μπορεί όμως να παραγνωριστεί η καλή θέληση και το... ακέραιον του χαρακτήρος του κριτικού. Χωρίς, λοιπόν, το παραμικρό ίχνος υπερβολής ή εθελοτυφλίας, οι βαθμοί που θα βάλω στις επιδόσεις των κατοίκων αυτής της χώρας σε διάφορους τομείς, με άριστα το δέκα, είναι οι εξής:

ΠΑΙΔΕΙΑ:     4

ΘΡΗΣΚΟΛΗΨΙΑ: 2

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ:  5

ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ:   3

ΑΛΛΗΛΟΣΕΒΑΣΜΟΣ: 4

ΜΟΡΦΩΣΗ:  5

ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ: 5

ΟΔΗΓΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ: 2

ΦΙΛΟΤΙΜΟ:  8

ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ: 9

ΜΑΓΕΙΡΙΚΗ: 7

ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ: 6

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΤΗΤΑ: 8

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ: 7 

Εν ολίγοις, αν εξαιρέσουμε τους έξι τελευταίους τομείς, στους υπόλοιπους μένουμε μετεξεταστέοι! 

Ο ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ΤΟΥ ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΟΥ

Απόσπασμα από την ομώνυμη αστυνομική νουβέλα μου.

    «Εντάξει, κύριε υπαστυνόμε. Σας ευχαριστώ για τις συμβουλές και, κυρίως, για το ενδιαφέρον σας. Αν δεν με είχατε ενημερώσει από πριν, θα είχα άγνοια του κινδύνου και ίσως να είχα πέσει στην παγίδα της. Ευχαριστώ το Θεό, γιατί φαίνεται ότι με λυπήθηκε και σας έφερε στο δρόμο μου».

    "Α, εδώ τα χαλάμε, φίλε μου'', τον επέπληξε ο υπαστυνόμος, ενοχλημένος από αυτό που είχε ακούσει. "Η αξιοποίηση των πληροφοριών και των ευρημάτων που προέκυψαν από την αστυνομική έρευνα, καθώς και η λογική είναι αυτά που με έφεραν στο δρόμο σου και κανένας άλλος.  Αν ο Θεός ήθελε να βοηθήσει, θα μπορούσε να το είχε κάνει και με τα επτά μέχρι στιγμής αθώα θύματα. Αυτούς τους δύστυχους ανθρώπους γιατί δεν τους λυπήθηκε;»

    «Μάλλον έχετε δίκιο. Από συνήθεια το είπα. Καταλαβαίνετε τι εννοώ. Μιλάω γι’ αυτήν την πλύση εγκεφάλου, την πεποίθηση δηλαδή ότι όλα στη ζωή μας κατευθύνονται από το Θεό, που την εμφυτεύουν στον εγκέφαλό μας συνεχώς από την παιδική μας ηλικία».

    «Το καταλαβαίνω και σε δικαιολογώ. Α, μιας και έθιξες το συγκεκριμένο θέμα, να σε πληροφορήσω και κάτι για τη φίλη μας, το οποίο το μάθαμε μόλις χθες. Η κυρία αυτή, λοιπόν, φίλε μου, η εγκληματίας που σκορπίζει το θάνατο, είναι θρησκευόμενη. Δεν γνωρίζω περισσότερες λεπτομέρειες αυτή τη στιγμή, σε πληροφορώ όμως ότι, το άτομο αυτό, η εγκληματίας που σκορπά το θάνατο, πιθανόν νομίζει πως ενεργεί με ‘’θεϊκή’’ εντολή».

    «Σοβαρά το λέτε;»

    «Νομίζεις ότι αστειεύομαι; Εν πάση περιπτώσει, ας αφήσουμε στην άκρη την μεταφυσική, κι ας κοιτάξουμε να βρούμε τη λύση στο σοβαρό πρόβλημα που έχει δημιουργήσει στην κοινωνία  αυτό το τέρας, γιατί πραγματικά για ανθρώπινο τέρας πρόκειται ».

    «Πολύ σωστά. Πάντως δεν μπορώ να μη θεωρήσω τον εαυτό μου τυχερό που βρεθήκατε μπροστά μου. Όμως να μην σας απασχολώ  άλλο. Σας ευχαριστώ για μια ακόμα φορά».

     

ΕΦΕΥΡΕΤΕΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΡΑΣΟΦΟΡΩΝ

    ΕΦΕΥΡΕΤΕΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΡΑΣΟΦΟΡΩΝ

   Άραγε, πώς θα ήταν η ζωή μας, αν δεν υπήρχαν κάποιοι ανήσυχοι άνθρωποι που ανάλωσαν το χρόνο τους στην εξεύρεση τρόπων, μεθόδων, αντικειμένων και λύσεων για βελτίωση του τρόπου και των μέσων διαβίωσής μας; Χιλιάδες άνθρωποι, από την παλαιολιθική εποχή μέχρι σήμερα, άλλοτε τυχαία και άλλοτε με κατανάλωση φαιάς ουσίας, ακόμα και με κίνδυνο της ίδιας της ζωής τους, πρόσθεσαν ένα λιθαράκι, ή ακόμα και ολόκληρο βράχο, στον ανθρώπινο πολιτισμό. Η μετάβασή μας από τα σπήλαια στη διαστημική εποχή δεν έγινε τυχαία, ούτε μέσα σε μια νύχτα. Χρειάστηκαν προσπάθειες χιλιάδων χρόνων από πολλούς ανθρώπους για την υλοποίησή της. Οι εφευρέτες, σε πείσμα της σκοταδιστικής κοσμοθεώρησης των ρασοφόρων, απέδειξαν ότι ο κόσμος δεν είναι όπως θέλουν να μας τον παρουσιάσουν οι θρησκείες. Απέδειξαν ότι, οι δήθεν θεϊκές δυνάμεις, δεν ήταν τίποτα παραπάνω από τις ιδιότητες της ύλης, οι οποίες απλά βρίσκονταν κρυμμένες μέχρι να τις ανακαλύψουν και να τις αξιοποιήσουν οι εφευρέτες, επιστήμονες στην πλειοψηφία τους.

    Οι εφευρέτες λοιπόν άλλαξαν ριζικά το περιβάλλον στο οποίο ζούμε κι έκαναν πιο εύκολη τη ζωή μας, και θα έπρεπε να τους μνημονεύουμε πιο συχνά. Αντιθέτως και παραδόξως, αντί γι' αυτούς μνημονεύουμε κάποιους άλλους, μισανθρώπους, εγκληματίες και οπισθοδρομικούς, κι αυτό επειδή μας το επέβαλλαν κάποιοι σκοτεινοί κύκλοι, οι οποίοι διαφεντεύουν ακόμα τη ζωή μας. Αντί λοιπόν να έχουμε τους εφευρέτες σε δεύτερη μοίρα, καλό θα ήταν να τους θυμόμαστε συχνότερα. Αυτοί είναι που ''μαρτύρησαν'' για τον άνθρωπο και όχι οι ρασοφόροι. Αυτοί είναι που έκαναν τη ζωή μας καλύτερη, άσχετα αν κάποιες εφευρέσεις χρησιμοποιήθηκαν για κακό σκοπό. Γι' αυτό όμως δεν φταίνε οι ίδιοι, αλλά κάποιοι άλλοι που εκμεταλλεύτηκαν τις εφευρέσεις τους για να εξασφαλίσουν ή να επεκτείνουν την εξουσία τους. 

    Κίνητρο των εφευρετών υπήρξε πάντα η δίψα τους να προσθέσουν κάτι νέο, κάτι διαφορετικό στα ήδη υπάρχοντα και, σχεδόν πάντα, το κατάφερναν. Αν τώρα κάποιοι έκαναν κακή χρήση σε μερικές εφευρέσεις, αυτό δεν μειώνει στο ελάχιστο τη συνολική προσφορά τους στην ανθρωπότητα. Αναμφίβολα λοιπόν, οι εφευρέτες πρόσφεραν πολλά στον άνθρωπο, σε αντίθεση με τους ρασοφόρους, οι οποίοι περιορίστηκαν στην παροχή ανεκπλήρωτων υποσχέσεων και στην προσφορά ψευδαισθήσεων και φρούδων ελπίδων. Εκπλήσσομαι λοιπόν όταν διαπιστώνω ότι, στη σύγχρονη εποχή μας, υπάρχουν ακόμα πολλοί άνθρωποι, οι οποίοι αδυνατούν να διακρίνουν τη διαφορά μεταξύ εφευρετών και ρασοφόρων, και θεωρούν τους δεύτερους πιο σημαντικούς και πιο ''χρήσιμους'' από τους πρώτους.