Σελίδες

Κυριακή 7 Ιουλίου 2013

ΟΙ ΔΙΑΡΡΗΚΤΕΣ


    Πω, πω, τι αμαξάρα είναι αυτή που πήρε ο Σωτήρης μου, σκέφτηκε και ένιωσε μιαν ανείπωτη ευφορία, φουσκώνοντας σαν διάνος. Θα τον βλέπουν όλοι στη γειτονιά και θα σκάνε από τη ζήλια τους. Σαράντα ολόκληρα χιλιάρικα του δώσαμε για να το αγοράσει, αλλά χαλάλι του. Το αξίζει ο κανακάρης μας. Μπορεί να μην πήρε τελικά το πτυχίο του, αλλά εμείς θα λέμε ότι το πήρε. Εξάλλου, δεν έχει πια ανάγκη από κουρελόχαρτα. Σιγά το πράμα με αυτά τα έντυπα. Όπως ακούω στην τηλεόραση, δεν έχουν καμία αξία. Ο γιός μου, με τα λεφτά που κληρονομήσαμε, θα ανοίξει ό, τι δουλειά θέλει. Ο Θεός μας αγαπάει και μας το απέδειξε δίνοντάς μας  όλα αυτά τα αγαθά. Να που οι προσευχές μου και οι παρακλήσεις μου εισακούστηκαν. Άλλωστε μου το επιβεβαίωσε και ο πάτερ-Ονούφριος. Μου το δήλωσε καθαρά: ‘’Μαρία, είσαι η καλύτερη πιστή της ενορίας μου. Γι’ αυτό ο Μεγαλοδύναμος σου τα έφερε όλα δεξιά. Κάνε το σταυρό σου και πίστευε στη χάρη Του’’. Και μετά σου λένε μερικοί ότι δεν υπάρχει Θεός. (Απόσπασμα από το κεφ. 18).