Σελίδες

Παρασκευή 24 Μαΐου 2013

Ο ΜΠΟΜΠΟΣ, Ο ΠΑΠΑΣ ΚΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ


Ένα σύντομο διήγημα από τη συλλογή ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ ΠΑΡΑΝΟΙΑ

             Ο ΜΠΟΜΠΟΣ,  Ο  ΠΑΠΑΣ  ΚΑΙ  Ο  ΑΓΙΟΣ


    Στο σχολείο που πήγαινε ο Μπόμπος, κάθε Δευτέρα ερχόταν ένας ιερέας, προσκεκλημένος του θρησκόληπτου διευθυντή, και έκανε κήρυγμα στους μαθητές, τους εξομολογούσε και στο τέλος τους υπέβαλλε και διάφορες ερωτήσεις θρησκευτικού και λατρευτικού περιεχομένου, για να διαπιστώσει τι είχαν διδαχτεί τα παιδιά και πόσα από τα λεγόμενά του είχαν αφομοιώσει. Η συνεχιζόμενη αυτή κατάσταση, είχε αρχίσει να κουράζει τα περισσότερα παιδιά. Βέβαια, κάποια που προέρχονταν από θρησκευόμενες οικογένειες, το είχαν βρει ενδιαφέρον και διασκεδαστικό, τα περισσότερα όμως είχαν αγανακτήσει. Εκείνος που είχε εξοργιστεί περισσότερο από όλους ήταν ο Μπόμπος. Συζήτησε λοιπόν το θέμα με κάποιους από τους συμμαθητές του και αποφάσισαν να κάνουν κάποια μαζική κίνηση, να αντιδράσουν συλλογικά. Το δύσκολο σε αυτήν την απόφαση ήταν να βρουν τον τρόπο αντίδρασης, όταν όμως κάποια Δευτέρα ο διευθυντής τους, τους ενημέρωσε για το είδος της ερώτησης που θα τους υπέβαλλε εκείνη τη φορά ο ιερωμένος, ο Μπόμπος εμπνεύστηκε και το σχέδιο δράσης τους.
    «Όταν θα ρωτήσει, ‘’ποιος άγιος θα θέλατε να είσαστε;’’», είπε συνωμοτικά στους φίλους του, «εμείς θα του λέμε διάφορα ονόματα, άσχετα με τη θρησκεία, όπως αρχαιοελληνικά, αιγυπτιακά, αραβικά, ή ότι άλλο σας κατέβει στο νου, εντάξει;»
    Συμφώνησαν λοιπόν τα παιδιά και περίμεναν με ανυπομονησία τη στιγμή που θα άρχιζαν οι ερωτήσεις. Γνώριζαν ότι ίσως είχαν επιπτώσεις από αυτήν την επαναστατική τακτική τους, η οποία ασφαλώς θα θεωρούνταν και ασεβής προς το πρόσωπο του παπά, τίποτα όμως δεν ήταν ικανό να τους πτοήσει.
    Έφτασε λοιπόν η αναμενόμενη στιγμή και ο ιερέας ρώτησε τα παιδιά ποιος άγιος θα ήθελαν να είναι και τα παρακάλεσε να απαντούν με τη σειρά. Μερικά στην αρχή είπαν διάφορα χριστιανικά ονόματα, όταν όμως έφτασε η σειρά των αντιδραστικών, εκείνα άρχισαν να λένε άσχετα ονόματα. Ένα είπε ότι ήθελε να είναι ο Ραμσής, άλλο ο Φαέθων, κάποιο άλλο ο Τσακ Νόρις και δεν συμμαζεύεται. Ο παπάς άρχισε να εξοργίζεται.
    «Μα τι είναι αυτά που λέτε;» βρυχήθηκε νευριασμένα.  «Τρελαθήκατε;  Αυτά δεν είναι ονόματα χριστιανών αγίων. Για συνέλθετε λιγάκι, γιατί θα πω στον διευθυντή σας να σας αποβάλλει».
    Προσπάθησε να ηρεμήσει και όταν το κατάφερε στράφηκε  προς το μέρος του Μπόμπου και του είπε: «Πες μου εσύ, καλό μου παιδί, ποιος άγιος της χριστιανοσύνης θα ήθελες να ήσουν;»
    Ο Μπόμπος πήρε ένα ευλαβικό ύφος, κοίταξε τους συμμαθητές του με σημασία και είπε με σταθερή φωνή: «Εγώ πάτερ, θα ήθελα να ήμουνα ο άγιος Γαμήσιος και να ξεκινούσα τη δραστηριότητά μου από ένα μοναστήρι καλογριών».
    Το τι έγινε στην τάξη δεν περιγράφεται. Τα παιδιά σπαρταρούσαν από τα γέλια, ο παπάς ωρυόταν να κάνουν ησυχία και λίγο βέβαια έλειψε να πάθει εγκεφαλικό. Η συνέχεια παίχτηκε στο γραφείο του διευθυντή, όπου προσήχθησαν όλοι οι ασεβείς μαθητές, με πρώτον και καλύτερο τον Μπόμπο. Η αποβολή δέκα ημερών που πήραν, λίγο τους στενοχώρησε. Αντίθετα, όταν πληροφορήθηκαν από τους άλλους συμμαθητές τους ότι ο παπάς δεν επρόκειτο να ξαναπατήσει το πόδι του στο σχολείο τους,  ένιωσαν έναν άκρατο ενθουσιασμό.

Δεν υπάρχουν σχόλια: